Stralingsbestendige kunststoffen 

Afhankelijk van de toepassing kunnen kunststoffen in contact komen met verschillende soorten straling, die onder bepaalde omstandigheden gevolgen kunnen hebben op polymeren. Het spectrum van elektromagnetische straling varieert van radiogolven, met een langere golflengte, via normaal daglicht, met zijn korte golflengte UV-straling, tot extreem korte golflengte van röntgen- en gammastralen. Hoe korter de golflengte van de straling, hoe hoger de gevoeligheid van een kunststof voor beschadiging.

Elektromagnetische straling

 

Elektromagnetische straling is een vorm van straling die zichtbaar licht, radiogolven, gammastralen en röntgenstraling omvat, waarin elektrische en magnetische velden gelijktijdig variëren. De dissipatiefactor is een belangrijk kenmerk waarmee rekening moet worden gehouden in situaties waarin kunststoffen mogelijk aan dergelijke elektromagnetische golven kunnen worden blootgesteld. Het beschrijft het aandeel van de energie dat kan worden geabsorbeerd door het kunststof , ook wel bekend als polymeer stralingsabsorptie. Er moet specifieke aandacht worden besteed aan kunststoffen met een hoge dissipatiefactor, aangezien zij minder geschikt zijn voor gebruik in toepassingen van hoogfrequentie en microgolfisolatie. Van de volgende kunststoffen is bewezen dat ze beter bestand zijn tegen elektromagnetische straling:  

 

Ioniserende straling

Ioniserende straling bestaat uit deeltjes zoals röntgenstralen of gammastralen die voldoende energie hebben om ionisatie te veroorzaken in het medium waar het doorheen gaat. De ionisatie komt voor wanneer de strak gebonden elektronen uit de baan van een atoom worden verwijderd, waardoor het atoom wordt geladen. Inzicht in stralingstechnologie voor polymeren kan noodzakelijk zijn voor toepassingen in medische diagnostiek, stralingstherapie, sterilisatie van voorwerpen en in testinstrumenten, als ook in radioactieve en andere stralingsomgevingen. De hoge energiestraling in deze toepassingen leidt vaak tot een afname van de rek-eigenschappen en de ontwikkeling van brosheid in een polymeer.

De totale levensduur van een kunststof is afhankelijk van de totale hoeveelheid geabsorbeerde straling. Materialen zoals PEEK en polyimide tonen goede bestendigheid tegen gammastraling en röntgenstraling. PTFE en POM zijn daarentegen zeer gevoelig en daarom minder geschikt voor toepassingen die te maken hebben met blootstelling aan straling.

Onderstaande illustratie geeft een overzicht van welke de meest stralingsbestendige polymeren zijn in het portfolio van vormen van Ensinger. Hier vindt u een volledige lijst van stralingsbestendige kunststoffen en kunt u bijvoorbeeld de PEEK-stralingsbestendigheid versus PTFE-stralingsbestendigheid evalueren. Informatie over de bestendigheid van kunststoffen moet alleen als referentiepunt worden beschouwd, aangezien verschillende parameters een medebepalende rol spelen (geometrie, doseringssnelheid, mechanische spanning, temperatuur of omgevingsmedium). Daadwerkelijk testen voor uw specifieke toepassing wordt altijd aanbevolen.

Ultraviolette straling

Weersinvloeden, maar vooral UV-straling in buitentoepassingen kan een negatieve invloed hebben op de optische en mechanische eigenschappen van kunststoffen. Zwarte kleuring van kunststoffen is een goede manier om ze te beschermen tegen de invloed van het weer. Anderzijds vertoont de materiaalgroep van gefluoreerde polymeren zoals PTFE en PVDF een bijzonder goede UV-stabiliteit in hun natuurlijke staat. Klik hier om meer te weten te komen ...