Włókna wzmacniane węglem produkowane są na skalę przemysłową i wykorzystywane jako wzmocnienie w tworzywach sztucznych od połowy lat 70. XX w. W ponad 90% składają się z czystego węgla.
Dzięki wysokiemu współczynnikowi sprężystości włókna węglowe idealnie nadają się do zastosowań, w których głównym wymogiem jest sztywność. O ile włókna szklane i aramidowe zapewniają dobre właściwości w zakresie izolacji elektrycznej, o tyle włókna węglowe przewodzą prąd elektryczny. Jednak jeśli dana mieszanka nie została specjalnie opracowana do zastosowań elektrycznych, nie należy się spodziewać jednolitej przewodności materiałów wzmocnionych włóknem węglowym na całej ich powierzchni. W przeciwieństwie do włókien szklanych włókna węglowe bardzo dobrze nadają się do zastosowań wiążących się ze zużyciem ślizgowym i niskim współczynnikiem tarcia. Ich charakterystyka wspomaga ruch ślizgowy i pozwala istotnie zwiększyć odporność na ścieranie.