Obudowa hydrofonu w badaniach sejsmicznych 

W obszarze poszukiwań i wydobywania ropy naftowej i gazu ziemnego prowadzone są badania sejsmiczne mające na celu lokalizowanie złóż tych surowców i określenie ich wielkości. Najczęściej używaną metodą wykrywania potencjalnych złóż jest zastosowanie bardzo czułych hydrofonów. Łańcuchy hydrofonów składają się z tysięcy połączonych ze sobą pojedynczych hydrofonów, które są otoczone rurami wypełnionymi środkiem smarnym. Hydrofony te stosuje się do rejestracji fal akustycznych, które odbijają się od dna morskiego i dostarczają informacji o formacjach skalnych i możliwych złożach.

Aby możliwe było rozpoczęcie wierceń, należy zlokalizować możliwe źródła ropy naftowej. Przeciętnie tylko jeden na dziesięć odwiertów kończy się sukcesem, dlatego dane rejestrowane przez poszczególne hydrofony muszą być niezwykle precyzyjne. Wszystkie funkcje hydrofonów muszą być bezwzględnie niezawodne i bezbłędne, aby uniknąć fałszywych pomiarów, redukując w ten sposób dalsze kosztowne poszukiwania i minimalizując wpływ na środowisko. Aby było to możliwe, obudowa każdego hydrofonu musi skutecznie zabezpieczać urządzenie przed uszkodzeniami. Do produkcji obudów hydrofonów stosuje się zazwyczaj materiały konstrukcyjne takie jak metale, ceramika oraz tworzywa sztuczne. Przy wyborze materiału do takich zastosowań należy uwzględnić kluczowe czynniki, gdyż środowisko pracy niesie w tym wypadku wiele zagrożeń, które potencjalnie mogą prowadzić do uszkodzeń. Słona woda, promieniowanie słoneczne oraz chemikalia, takie jak oleje czy środki smarne stosowane w rurach, mogą negatywnie wpływać na pracę hydrofonu. Dlatego największe znaczenie ma odporność chemiczna. Należy również wziąć pod uwagę inne czynniki, takie jak odporność na uderzenia, stabilność wymiarowa oraz właściwości akustyczne.

Do tego zastosowania wybiera się często poliwęglan (TECANAT), ponieważ cechuje się dużą odpornością na uderzenia oraz doskonałą odpornością na oddziaływania czynników zewnętrznych, takich jak warunki atmosferyczne i promieniowanie ultrafioletowe. Jednak kiedy konieczne są wyższe parametry lub większa odporność chemiczna, bardziej odpowiednie mogą być inne konstrukcyjne tworzywa sztuczne, takie jak fluoropolimery (TECAFLON), polieteroimid (TECAPEI) czy homopolimer acetalowy (TECAFORM AD). Są to tworzywa sztuczne, które szczególnie dobrze nadają się do tego zastosowania dzięki wyjątkowej kombinacji odporności chemicznej i odporności na uderzenia, dużej wytrzymałości i stabilności wymiarowej oraz właściwości akustycznych. Każdy z tych termoplastów cechuje się właściwościami, które sprawiają, że jest pod pewnymi względami bardziej korzystny niż pozostałe. TECAFORM AD jest często stosowany ze względu na dużą wytrzymałość mechaniczną i łatwość obróbki. TECAFLON może być preferowany dzięki wyjątkowej odporności chemicznej, natomiast TECAPEI z uwagi na niską masę. Zatem w przypadku omawianego zastosowania korzystne będą wszystkie trzy materiały, lecz wybór najlepszego zależy od konkretnych wymagań/preferencji.

Firma Ensinger oferuje ponadto obszerne portfolio idealnie nadających się do tego zastosowania termoplastów o właściwościach, które pozwolą spełnić szczegółowe wymagania każdego klienta. Zespół inżynierów ds. zastosowań technicznych firmy Ensinger zawsze służy pomocą w doborze materiału, aby zapewnić rozwiązanie optymalne dla każdego zastosowania.